Heel in de verte hoor ik iets vertrouwds. Het zijn mijn baasjes die mijn naam zeggen. Ik kan ze echter niet zien. Alles is donker en ik kan me niet bewegen. Dan verflauwt het geluid. Maar even later is het weer terug en nu klinkt het veel dichter bij.
Ik doe mijn ogen open en zie mijn baasjes. Aan hun blik kan ik zien dat ze heel erg blij zijn. Ze aaien me en zeggen allerlei lieve woordjes. Na enkele verwoede pogingen lukt het me om op te staan. Auw! Wanneer ik mijn poot met het verband erom neerzet, doet dat behoorlijk pijn. Hink-stap-lopend maak ik enkele rondjes door de kamer, maar ik ga algauw weer zitten. Dat voelt beter. Dan komt de dokter. Hij belooft dat de pijn met enkele dagen helemaal zal zijn verdwenen.
Tijdens de rit terug naar huis lig ik heerlijk te doezelen. Slechts af en toe kom ik overeind om even door de achterruit van de auto naar buiten te kijken. Eenmaal thuis doe ik snel een plas en daarna hinkel ik naar binnen om lekker om mijn kussen te gaan liggen.
Op dit moment lig ik daar nog steeds. Het vuur in het fornuis is aan en het is lekker warm. Ik heb net iets te eten gehad - het eerste sinds gisteravond - en het smaakte goed. Binnenkort ga ik weer lekker rennen en ravotten, maar vandaag en morgen doe ik het nog even rustig aan.
Je bent een dappere hond en gelukkig maar voor je baasjes dat alles zo goed is verlopen. Nu hoef je alleen nog maar lekker op te knappen en af en toe een heel klein beetje toneel te spelen; dan word je nog even een beetje verwend.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig goed afgelopen! Soezel maar lekker bij de warme kachel en geniet van de eindeloze liefde die je van je baasjes krijgt!
BeantwoordenVerwijderenCorry & Joop
Jeanny, knap maar gauw weer op. Je baasjes zullen je met heel veel liefde helpen.
BeantwoordenVerwijderenDoe rustig aan met je pootje en straks niet meer zo hard rennen hoor.
Geef je baasjes maar een lekkere lik en bedank ze maar voor de goede zorgen!
Lieve mensengroet van Wilma